Nha Trang dag 3

Dit leventje verveeld niet snel….. Temperaturen van rond de 30 graden, een heerlijk zonnetje, strand, zee, zwembad en verstelbare brede ligbedden met van die zachte dikke kussens waar je zo lekker in wegzakt en alle tijd van de wereld…..mmmmm.
We zouden vanmiddag naar Nha Trang centrum gaan maar zelfs daar zijn we te lui voor.

 

Op dit moment zitten we uit de buiken. We hebben zojuist de eerste barbecueavond van 2013 gehad. Keuze te over; krab, kreeft, garnalen, gamba’s, verschillende schelpdieren, vissen en allerlei soorten vlees. Daarnaast een buffet van diversen bijgerechten én een dessertbuffet. Wat we er in de eerste week vanaf gefietst hebben zit er nu driedubbel bij geloof ik. Zo voelt het in ieder geval wel, pffff…….

 

 

Naast de hartelijke groetjes willen wij iedereen hele fijne Paasdagen toewensen!! Voor ons dit jaar geen paaseieren maar dat hebben we er graag voor over.

Nha Trang dag 2

Op deze Goede Vrijdag zoeken we het strand een keer op. De dagen beginnen hier vroeg. Omdat elke dag rond een uur of drie de zon achter de wolken verdwijnt en het s´morgens het lekkerst is zitten we al om 7:00 uur. Eerst even bakken en rond een uurtje of half negen aan het ontbijt. Daar nemen we uitgebreid de tijd voor. Het eten is in heel Vietnam verrukkelijk. Maar op Mia Resort, waar we nu zijn, is het wel heel exclusief en daar genieten we dus extra van.

 

 

Door de deet (anti muggenspul) zien de teennagels van Corina en mij er niet meer uit. Als er al een lakje opzat is het inmiddels geheel verdwenen en daar hebben we  vanmiddag iets aan laten doen. Heerlijk hoor en het resultaat mag er zijn!

 

Piet is trouwens weer op de been! Nog niet 100 % fit maar wel stukken beter dan gisteren. Het eten blijft waar het hoort te blijven en vanmiddag heeft hij zelfs een biertje geprobeerd. En....misschien doet het jullie goed.....vanavond hebben we onze tweede stortbui tijdens deze vakantie. Het komt op dit moment met bakken uit de hemel.

Nha Trang

Onze vakantie gaat inmiddels al aardig naar het einde lopen. Na zoveel bezigheden en bezichtigingen is het tijd voor rust en ontspanning. Traditiegetrouw sluiten wij onze reizen af met een paar dagen zonvakantie in één of ander heerlijk oord en zo ook deze keer. Het complex waar we nu nog 4 nachten blijven is geweldig. Onze oceanview kamer ligt aan het strand waar we de zee, op enkele meters afstand, horen ruisen en het uitzicht prachtig is!!

 

 

Het hele complex ligt tegen een berg aan en heeft super mooi aangelegde tuinen. De grasmat ligt er zo strak bij dat we eerst dachten dat het nep was maar niks is minder waar. Vandaag hebben we heerlijk bij het zwembad gelegen, niks drukte of massa. Alles gaat heel relax en we worden vreselijk verwend.

 

 

We liggen nog maar net of er worden fruitspiesjes uitgedeeld gevolgt door een tropisch sapje. Af en toe dompelen we even onder, we lezen wat en genieten van de zon en de dingen om ons heen. Helaas moet Piet dit alles vandaag missen want de arme ziel is hartstikke beroerd. Zijn maag en darmen gaan iets teveel hun eigen gang, dus dat is balen. Maar thuisfront….we zorgen goed voor hem!! Een pilletje hier en daar, laten speciaal eten aanrukken en gaan regelmatig even op ziekenbezoek!! Hopelijk gaat het morgen beter……

Treinreis

We gaan vandaag per trein van Hoi An naar Nha Trang.

 

Het schijnt dat de 514 km die we te gaan hebben ergens tussen de 9 en 11 uur zal gaan duren. Een behoorlijk eindje dus. We zitten in een  kleine coupé met twee stapelbedden. We lachen wat af want echt comfortabel is anders. Op de bovenste bedden dumpen we onze spullen, zodat we nog een klein beetje leefruimte hebben. De onderste bedden voorzien we van een (hopelijk) schoon stuk doek dat een laken moet voorstellen, dekens en kussen gooien we ergens bovenin in een open vak. Hiermee hopen we luizen en vlooien tegen te gaan want alles is te vies om aan te pakken.  Af en toe komt er een soort “koek en zopie” kar voorbij. Gelukkig ook met wat verpakte etenswaren want de kar met “vers” ziet er alles behalve vers uit. De rijst zit in een bak waar ze volgens mij voorheen motorolie in bewaarden. Cees en Corina hebben na verloop van tijd toch trek en onder hem mom van “je moet wat” proberen zij wat van de rijst en kip. Als we Corina mogen geloven, en dat doen we, is het nog hartstikke lekker ook. Omdat ik blij ben dat mijn darmen zich eindelijk weer een weekje rustig houden blijf ik bij mijn “balansdag” en voor Piet is kip sowieso geen optie dus die doet ook niet mee. De trein zelf maakt een herrie van belang, als we stoppen (gelukkig niet vaak) bonkt en schokt hij aan alle kanten en lijkt het wel alsof we aangereden worden. Verder is het in de trein ook behoorlijk luidruchtig, gillende kinderen die heen en weer rennen, de koek en zopiekar die overal tegen aan bonkt, snurkende mensen…..en dan zitten wij nog luxe want in de gewone wagons schijnt het pas echt een bende te zijn, daar lopen zelfs de kippen los in het rond.

 

We hangen een beetje op de bedden, liggen af en toe een poosje en doen een spelletje Yathzee. Omdat ik vrees dat het toilet niet spik en span is zit ik al een tijdje te wiebelen maar op een goed moment moet ik toch echt gaan voordat er een dweil aan te pas moet komen. Corina gaat het ook gokken en samen lopen we richting wc´s. Wat we daar aantreffen is onbeschijfelijk. De stank is niet te harden, de toiletpot staat bijna tot aan de rand met urine en dat in een trein die heen en weer slingerd. Hoe gaan we dit aanpakken. Overleg in het gangpad......Volgens Corien moeten we vooraf onze broekspijpen opkoppelen, broek losmaken, een hap lucht nemen en de wc ingaan. Daar broek laten zakken, en tijdens het plassen in en uitademen door het toiletpapier dat we bij ons hebben. Hap lucht, afdrogen, broek omhoog en wegwezen. Brrrr als ik er nog aan denk.......wat een ramp. We drinken vervolgens niks meer, we drogen nog liever uit dan nog een keer te moeten plassen. Door het gewiebel en geschud wordt Corina tegen het einde van de rit misselijk. Als we precies negen uur later aankomen op het perron van Nha Trang is ze het gelukkig gelijk kwijt. Wat een ervaring weer zo’n treinreis…..de NS doet het, ondanks alle ongemakken, zo slecht nog niet. Daar zijn we het wel over eens.

 

 Het enige voordeel hier is wel dat je af en toe even kan liggen. Onze “ontberingen” worden trouwens wel beloond aan het eind van de rit maar daarover morgen meer……..

Hoi An dag 3

We zijn de bezichtigingen en bezigheden rustig aan het afbouwen. Deden we gisteren nog een rondje op de fiets vandaag zijn we ronduit lui. We liggen op een bedje bij het zwembad, poedelen wat, lezen een boek of maken een puzzeltje; heerlijk!!

 

Vanavond hebben we zelfs geen zin om 1,5 km naar het oude centrum te lopen voor ons avondmaal. We weten dat er vlak naast ons hotel een restaurantje zit waar je heerlijk kunt eten. Dus waarom moeilijk doen. Ondanks dat er meer mensen achter de balie lopen dan er in het restaurant zitten hebben ze het organisatorisch niet helemaal voor elkaar. Alles wordt er ala minute vers gemaakt maar dat kost tijd…..héél veel tijd. Gelukkig hadden wij een spelletje yahtzee meegenomen om de tijd door te komen en we waren niet de enige.

 

Aan het ene tafeltje werd druk geskyped, andere zaten te kaarten en weer andere te lezen. Bij het opnemen van de bestelling wordt je wel gewaarschuwd dat het even kan duren, maar ja wat is even? Als na anderhalf uur onze overbuurman bijna een appelflauwte krijgt en gaat vragen hoelang het nog gaat duren krijgt hij te horen dat er nog drie kwartier bijkomt. We komen niet meer bij met elkaar. Omdat hij het niet meer houd gaat hij een pak koekjes bij de buurman halen om de ergste honger te stillen. Precies twee uur na onze bestelling krijgen wij ons maaltje voorgeschoteld. Hier en daar bespeuren we een jaloerse blik…… Gelukkig smaakte de fish in sweet en soursaus heerlijk en is het maar goed dat we zo zen waren vandaag. Drie weken geleden hadden we dit niet overleefd met dik 60 km fietsen op de teller……… En ja, ook dit is Vietnam.

Hoi An dag 2

Na een dikke twee weken gaan we de fiets toch een beetje missen. Daarom vragen we in ons hotel vier exemplaren en doen we een route in de omgeving. Wat een verschil deze fietsen met de mountainbikes die we eerder hadden. De ene fiets trapt door, de andere heeft een aantal slagen in het wiel, ze kunnen niet op slot en de zadels kunnen niet omhoog of omlaag. Gelukkig is de route maar een kilometer of vijftien dus we nemen ze voor lief, dat redden we wel. We komen weer langs prachtige rijstvelden, een militaire begraafplaats, een mooie tempel en groentetuinen.

 

De laatste staan er keurig bij. Het valt ons trouwens op dat het in deze omgeving sowieso schoner en netter is dan in de rest van het land. Aan het einde van de rit komen we voor het eerst op een Vietnamees strand uit. Daar relaxen we een poosje en trappen daarna terug naar het oude deel van Hoi An voor een cappucinno met een overheerlijk gebakje.

Wat de foto´s voor vandaag betreft hebben we een beetje pech. Na het maken van een paar mooie plaatjes merk ik dat de camera steeds piept en wat blijkt….de memorycard is niet teruggedaan en zit nog in laptop. Geen foto´s dus helaas. Gelukkig had ik mijn mobiel op zak waarmee ik nog enkele aardige foto´s heb kunnen maken.

 

Hoi An

Vandaag verlaten we het gezellige Hue en rijden via Danang in zuidelijke richting naar Hoi An. Onderweg bezoeken we het Chammuseum. Een hoefvormig gebouw met vier zalen en allemaal beelden. Wij vinden het geen spektakel en zijn er daarom snel doorheen. Daarna gaan we via de kustlijn naar de Marmerbergen.

 

Dit zijn vijf kalksteenbergen op de laagvlakte, de Vietnamezen noemen ze Ngu Hanh Son. Elke berg heeft de naam van een Vietnamees element; Thuy Son (Water), Kim Son (Metaal), Tho Son (Aarde), Hoa Son (Vuur) en Moc Son (Hout). Om het luie zweet er weer een beetje uit te krijgen beklimmen wij Thuy Son (Water).

 

Op de top van deze berg bevind zich een 30 m hoge grot die tijdens de Vietnamoorlog werd gebruikt als hospitaal en schuilplaats. Tegenwoordig staan er taoïstische en boedddhistische sculpturen die door het invallende licht iets mysterieus krijgen.  Het uitzicht is, net als onderweg trouwens, schitterend.

Aan het begin van de middag komen we aan in Hoi An. We slapen in een soort bovenhuisje met uitzicht op het zwembad; leuk!! De tuin van het complex is prachtig aangelegt, je kijkt je ogen uit. Nadat we geïnstaleerd zijn gaan we heerlijk lui bij het zwembad liggen, genieten van de zon en nemen zo af en toe een verfrissend duik. Sorry hoor lieve thuisblijvers we willen jullie niet jaloers maken…….

Cees heeft het gezegde: “Vijf in de klok, tijd voor een slok” en dat nemen de mannen behoorlijk serieus. Rond vijven gaan we daarom naar het oude centrum van Hoi An op zoek naar een gezellige tentje. Nou die zijn er hier in overvloed. Net als kledingwinkeltjes  waar je in no time een hele garderobe kan laten maken. Als het donker wordt en volle maan is gaan in de kleine straatjes van de binnenstad het licht uit en branden er honderden (of misschien wel duizenden) lampionnen. Een super leuk gezicht!! Het valt ons ook op dat tussen een bepaalde tijd dan ook geen verkeer mag rijden, wat een verademing.

Hue dag 2

We hebben de tombe van Khai Dinh bezocht. In eerste instantie wilde we gaan lopen maar toen we hoorde dat het ongeveer 14 km verder lag hebben we maar een taxi genomen, veel te warm om zo ver te lopen.

Het praalgraf heeft iets weg van een Europees kasteel met oosterse invloeden. Men heeft elf jaar aan deze tombe gewerkt voor het af was. Keizer Khai Dinh is negen jaar aan de macht geweest en stierf in 1925. Het interieur van de tombe is in lijn met de pronkzucht van Khai Dinh. De plafonds zijn prachtig geschilderd en overal zie je mozaieken van stukjes glas en keramiek. Buiten zien we prachtige brede trappen versierd met draken en een plein met stenen beelden en veel groen. Alles oogt goed onderhouden en al met al is het prachtig om te zien.

 

De taxichaffeur, die keurig op ons heeft gewacht, zet ons af langs de rivier waar we besluiten met een drakenboot een privétochtje te maken over de Parfumrivier. Het tochtje stelde geen bal voor en onderweg worden we door onze kapitein ook nog een soort “overvallen” met mooie verkooppraatjes. Hij probeert ons van alles te verkopen, kaarten, boekenleggers, broeken, handmade (zeggen ze…) schilderstukjes….. Corina en ik zwichten ieder, onder zwaar protest van onze mannelijke mede reizigers, voor een boekenlegger onder het mom van “vooruit heeft hij ook een keer een goede dag”….. Een kwartier vroeger dan afgesproken worden we weer op de kade gezet en hebben we er smakelijk om gelachen……

 

Na een heerlijk diner vanavond zijn we nog een gezellige bar ingedoken waar ze veel muziek uit de jaren ´70 en ´80 draaide. Oke, we krikten het leeftijdsniveau behoorlijk op maar we hebben onze dagen in Hue leuk afgesloten met een drankje en een dansje. Het personeel van de bar vond ons helemaal geweldig!! Vier, in hun ogen oude taarten, die nog aardig mee konden komen met de jeugd. En de muziek…..we zongen haast alles mee……

Hue

Hue ligt ongeveer halverwege Vietnam aan de Parfumrivier en heeft een rijk cultureel verleden.

 

Na een voortreffelijk ontbijt wandelen we over één van de bruggen de rivier over naar de bekende Citadel ofwel de ommuurde Koningsstad. Binnen de oude stadsmuren bevinden zich o.a. de Verboden Purperen stad met diverse tempels, het plein van de Grote Onvangst, het Koninklijk Theater en verschillende poorten.

 

Kortom er is hier genoeg te zien om er enkele uren te vertoeven. Vanmiddag verkennen we de stad nog een beetje. Ons hotel ligt in een gezellig druk straatje met veel winkeltjes en restaurants dus ook wat dat betreft vertier genoeg.

Voor wie nog even wil griezelen….ratten doen het goed in Vietnam. Twee weken geleden hoopte de eigenaar van het guesthouse al dat we die nacht niet wakker zouden liggen van de ratten die vaak over het dak liepen….welterusten! Vorige week zaten we op een terrasje toen er ineens een leuk exemplaar onder ons tafeltje vandaan kwam. En gisteravond viel mijn oog op een flinke rat die boven ons hoofd over een elektriciteitskabel liep. Tot overmaat van ramp eten ze deze monsters hier ook gewoon…….Eet smakelijk!! Ondanks de 30 graden die we hier hebben bezorgen de zwarte kraalogen ons regelmatig kippenvel…..

Halong Bay

Gisteren zijn we naar Halong Bay gereden. Dat ligt aan de noordoostkust van Vietnam aan de golf van Tongking. Felgroene karsteilanden en grillige, uit het water oprijzende kalksteenrotsen vormen daar een lust voor het oog. Sinds 1994 behoort een groot deel van deze eilandengroep tot het Unesco Werelderfgoed.

 

We maken een tweedaagse boottocht op een Jonk. Hartstikke toeristisch maar ook hartstikke leuk!! We zijn naast de bemanning met 19 mensen aan boord. Onze hutten zijn ruim en voorzien van eigen douche en toilet. De hutindeling is even chaotisch maar al snel is het toch allemaal in orde en hebben we ook nog de juiste bagage. Dat is op zich wel prettig….. We genieten van het prachtige uitzicht, krijgen een heerlijke lunch en gaan daarna van boord om een grot te bekijken.

 

Ook kunnen we nog kayakken. De bootjes zien er zo nat uit dat Corina en ik passen maar de mannen zijn er wel voor te porren. Eenmaal weer aan boord is het tijd voor een drankje en s´avonds een heerlijk diner.

 

Vanmorgen een rondje met een een roeiboot gemaakt en jawel…..apen gezien!! Je zou uren naar die beesten kunnen kijken. Zo lenig als zij zijn wij helaas niet meer. Aan boord van de jonk op het zonnedek gezeten en let op, speciaal voor Pieter; we hebben Vietnamese loempia’s leren maken!! Ze waren super lekker….. Na de lunch zijn we van boord gegaan en naar de luchthaven van Hanoi gebracht. We zouden vandaag naar Hue vliegen maar omdat die luchthaven voor onderhoud plotseling dicht is vliegen we naar Danang. Dat houdt wel in dat er na de vlucht nog een ritje van dik twee uur op het programma komt om toch in Hue te komen. Die rit zullen we niet snel vergeten. Onze chauffeur blijkt een Vietnamese Niki Lauda en haalt heel gemakkelijk in waar het eigenlijk niet kan. Tweebaans wegen worden ineens driebaanswegen en dat op een bergpas. We zijn nog niet zo blij geweest dat we bij ons hotel aankwamen.

Tam Coc dag 2

We hebben vannacht redelijk geslapen. Af en toe schrikken we wakker door het gebonk van een deur of de lift die zo´n herrie maakt dat we bang zijn dat hij elk moment naar beneden kan knallen. Het is door de hoge plafonds en de harde vloeren heel gehorig. Maar eerlijk is eerlijk, de omgeving is schitterend. We maken een mooie wandeling door de rijstvelden.

 

 

 

Het dorpje Tam Coc valt ons uiteindelijk ook nog mee. Er is meer te beleven dan we in eerste instantie dachten en zien zelfs kansen voor een betere hap dan gisteravond.  In de middag creëren de mannen een gezellig zitje op ons kale privé dakterras. Er worden stoelen uit de bar van twee etages lager gesleept en voila…..boekje erbij en relaxen maar. De temperaturen zijn de afgelopen dagen, met rond de 24-25 graden, goed te doen. Het is hier in het noorden wel bewolkter en vochtiger dan in het zuiden.

Tam Coc

We verlaten Hanoi en rijden vandaag zuidoostwaards. Onderweg bekijken we een uit 1696 ommuurde stad in Hoa Lu. Het complex is in de 20^e eeuw ingrijpend gerestaureerd. Met de bergen op de achtergrond en de rijstvelden eromheen is het al met al een mooi plaatje.

 

In Van Long is een prachtig natuurgebied met veel kanalen en grotten. Het schijnt dat hier de Aziatische zwarte beer en verschillende apen voorkomen. Tijdens ons toeristische boottochtje in een platte van bamboe gemaakte roeibootje (Sampans) zien we helaas alleen een paar geiten….. Het boottochtje is verder hartstikke leuk!

 

Terwijl we verder rijden in dit bergachtige gebied zien we dat er onderweg veel gebouwd wordt en dat er nieuwe wegen bijgemaakt worden. Het laatste is ook wel nodig want de wegen zijn hier ronduit slecht. Voor zover we geen last hebben van onze darmen zou je het hier door het gehobbel bijna krijgen. Wat later komen we aan bij ons hotel in Tam Coc. In tegenstelling met het drukke Hanoi is het hier maar een “dooiige” boel. Het hotel ligt behoorlijk afgelegen en is oud. Gelukkig is het wel schoon en we liggen dubbel om de sfeervolle verlichting; overal tl-balken…. Normaal eten we nooit in ons hotel maar omdat er in geen velden of wegen iets te zien is wat op een restaurant lijkt zijn we genoodzaakt dit nu wel te doen. We blijven in stijl want ook het eten is geen succes helaas en nee…..morgen niet beter want we zijn hier nog een dag…..

 

Hanoi dag 2

We gaan vandaag naar het Ho Chi Minhmausoleum. Ho Chi Minh is hét icoon van Vietnam. Hij was een onomstreden leider van de onafhankelijkheidsbeweging, later president en vanaf 1960 nam hij het belangrijke ambt van secretaris-generaal van de CPV over. Zijn droom van een verenigd Vietnam heeft hij geen werkelijkheid zien worden want op 2 september 1969 stierf hij. Eén van zijn bekendste citaten: “Mensen worden vrij geboren en behouden die status voor altijd”
We moeten een poosje in de rij om het mausoleum in te kunnen maar het was heel indrukwekkend en zeker de moeite waard!!

 

Op de terugweg komen we langs het Presidentieel Paleis en lopen we door een citadel die we, ook later in de boeken, niet helemaal thuis kunnen brengen.

Aan de gevechtsvliegtuigen die er staan lijkt bij het oorlogsmuseum te horen. Ook zien we Lenin op zijn voetstuk staan in het Chi Langpark en bekijken we de vlaggentoren Cot Co, één van de symbolen van het oude Hanoi. Tot slot nemen we een kijkje in de St.-Jozefskathedraal, de oudste Kathedraal van Hanoi en gebouwd naar voorbeeld van de Parijse Notre Dame. Onze laatste dag in Hanoi sluiten we af met een lekker koud biertje en een heerlijk maaltje Vietnamese kost.

 

Hanoi

 

Hanoi is de grootste stad van Noord Vietnam en wordt ook wel de stad van de Opstijgende Draak genoemd. De stad aan de Rode Rivier werd lange tijd aan allerlei gevaren blootgesteld: overstromingen, tyfoons, geweldadige Chinese heersers, Franse bezetters, Amerikaanse bommen en socialistisch wanbeleid. Maar de draak heeft zich niet laten neerhalen, hij is zelfs stijgende. De economische ontwikkelingen gaan razendsnel…..

Ons hotel ligt in het oude stadsdeel “Old Quarter”. Deze gildewijk heeft een doolhof van straten en steegjes en nergens in Vietnam is het zo levendig als hier. Van oorsprong heeft elke gilde een eigen straat. Vanmorgen doen we een wandelroute door dit stadsdeel. De route begint bij het Hoan Kiem-meer dat midden in het centrum ligt. Middels een rode brug komen we op het Jade-eiland waar we de Ngoc Son Tempel bekijken. Daarna gaat de route verder de stad in. Het is heel grappig om te zien….een hele straat met bijvoorbeeld  ijzerwaren, schoenen of speelgoed.

 

Ook kunnen we een tal van oude tempels bekijken. Omdat die allemaal erg op elkaar lijkenslaan we er soms ook maar een paar over. Het lijkt of iedereen hier op straat leeft. De stoepen staan vol etenswaren, mensen op krukjes en scooters dus dat is lastig lopen. En op straat moet je al helemaal niet zijn want alles loopt, fietst en rijdt door elkaar heen. Oppassen geblazen dus waar we lopen; wat een ongeorganiseerde gezellige bende zeg……

 

 

 

 

Fietsdag 8

We fietsen van Chau Doc naar Cai Lanh (56.5km)

Tjonge de laatste fietsdag alweer. De tijd vliegt als het leuk is. Vandaag fietsen we langs veel water en rijstvelden met prachtige vergezichten. Daarnaast zien we velden vol rode pepertjes die liggen te drogen, het lijken de bollenvelden wel. Tijdens een oversteek met een veerpont worden we flink in de maling genomen. Op de route beschrijving staat precies wat we elke keer moeten betalen voor een oversteek maar vandaag rekenen ze het dubbele. Na wat gebakkelei betalen we maar gewoon, tenslotte kost het allemaal niet veel. De mannen zijn het er niet mee eens, het gaat om het principe vinden ze….. We hebben er later wel om gelachen.

 

We merken wel vaker dat de Vietnamezen meer voor ons rekenen dan voor de plaatselijke bevolking. We kregen afgelopen week bijvoorbeeld ook een menukaart zonder prijzen. Echt schrikken doe je dan nog niet hoor want je eet hier met z’n vieren voor gemiddeld 12 euro inclusief drank en fooi!! En Bart, het eten is hier heerlijk!! De rijst komt nog niet onze oren uit. Je moet wel opletten wat je eet want inmiddels zijn er al aardig wat Imodiumtabletten doorheen gegaan. Gelukkig blijft het allemaal redelijk in de perken.

 

Rond één uur vanmiddag komen we aan bij het eindpunt. We hebben er dan welgeteld 360km opzitten in de zes dagen die we gefietst hebben!! Best een prestatie vinden we zelf in deze hitte en met dit wegdek. Dit deel van de vakantie was in ieder geval een geweldige ervaring!!
We worden keurig op tijd opgehaald door een busje. De fietsen en bagage worden ingeladen en dan volgt een rit van 4 uur richting het vliegveld van Ho Chi Minh City. We zitten nog niet koud of het gaat me toch gieten. Straten staan blank en onverharde wegen worden modderpoelen. Poeh, wat een geluk hebben we dat we alle dagen droog weer hebben gehad!!

Tegen 17:00 uur komen we aan op de luchthaven waar we onze achtergebleven bagage terugkrijgen en de boel weer een beetje herindelen. Om 20:00 uur vliegen we naar Hanoi in het noorden van Vietnam waar we we 2 uurtjes later veilig zijn geland.

Fietsdag 7

Chau Doc

Een extra nacht in Chau Doc geeft ons de keuze om of een route van ruim 30 km te fietsen of een rustdag in te lassen. Wij kiezen (weer) voor het laatste en laten de fiets lekker rusten in de garage. Chau Doc is een stad en ligt aan de westoever van de Hau Giang. Er wonen meer dan 100.000 mensen, een mengeling van Vietnamezen, Chinezen, Khmer en Cham. Men moet het hier het meest hebben van de kweek van vis. Onze welbekende pangasius (Panga) komt hier ook vandaan.

 

In de morgen bekijken we de tempel van Bo De Dao Trang en lopen een rondje over de centrale markt. Na de lunch willen we kijken of we Sam Mountain op kunnen. Terwijl we ons hoofd buiten de deur steken weten we eigenlijk allemaal dat het gekkenwerk is om met deze termperaturen een berg op te gaan….. We schrappen het idee en gaan lekker op een terrasje zitten, tenslotte hebben we vakantie!

 

By the way, bedankt voor de reactie’s die we regelmatig krijgen van het thuisfront. Hartstikke leuk!!

Fietsdag 6

Van Long Xuyen naar Chau Doc (64km)

Het luie zweet is er wel aardig uit nu….wat een zware rit! Gisteren was het veelal bewolkt maar vandaag laat de koperen bol zich van z’n beste kant zien en dat hebben we geweten. De route is weer schitterend maar wat we zien is soms ook bizar. Chau Doc ligt tegen de grens van Cambodja en je merkt dat de armoede hier groot is. We fietsen een groot deel op onverharde wegen en dat is een pittig klusje kan ik jullie verzekeren. Als je bedenkt dat de mensen en kinderen uit dit Vietnamese deel dat dagelijks moeten doen om naar school of iets dergelijks te gaan besef je temeer hoe goed wij het zelf hebben in ons eigen kikkerlandje.

 

 

Fietsdag 5

We gaan van Can Tho naar Long Xuyen (63.2 km)

Na een stevig ontbijt zitten we alweer vroeg op onze rode bikes. Aan aandacht hebben we nog steeds geen gebrek. Soms loopt er gewoon een hele school uit of veroorzaken we een verkeersopstopping……het blijft lachen. Dat laatste hebben we trouwens vandaag veel gedaan, tranen met tuiten zelfs. Tussen de middag willen we toch even wat eten en belanden in één of ander eetstalletje. Terwijl de eitjes voor ons gebakken worden komen er steeds meer mensen uit het dorpje onze fietsen bewonderen. Het praten gaat (nog steeds) met handen en voeten en probeer dan maar eens uit te leggen hoe we reizen. Op een goed moment komt zelfs de landkaart uit de tas om alle plaatsen aan te geven.  

 

Na de lunch fietsen we wat verder om wat te drinken te scoren. Daar wordt het een grote janboel. Een paar oudere dames vinden ons helemaal geweldig. Zoals overal worden we ook hier van top tot teen bekeken en ineens merkt één van de dames op dat onze neuzen wel heel groot zijn vergeleken bij die van hun. Ze moesten er zo van lachen dat ze bijna aan de beademing moesten en wij lachten net zo hard mee. Op een gegeven moment toch maar weer doorgefietst maar de contacten met de plaatselijke bevolking zijn wel hele leuke momenten!!

 

De route is weer prachtig en duidelijk omschreven. Dit keer komen we, buiten alle dorpjes en andere mooie plekjes langs bosuikwekerijen en weverijen. Elke streek heeft zo z’n eigen handelswaar is onze conclusie. Met de fiets van Cees gaat het niet zoals we graag zouden willen. Gebroken spaken vormen een rode draad door ons fietsweekje. Vandaag weer twee stuks, die hopelijk morgen ergens vervangen kunnen worden. Volgens Cees en Piet moet eigenlijk het hele wiel worden vervangen maar waar haal je die zo gauw vandaan? We maken er dus gewoon het beste van en laten ons niet kisten door een paar spaken.