Greymouth



Het was even slikken om samen verder te gaan en Cees en Corina achter te laten. Gelukkig zien we ze over 14 dagen weer en gaan we nog twee weken met z’n vieren verder. Cees vindt het nu misschien wel lekker rustig zonder kakelende vrouwen die een inhaalslag van maanden maken.

We rijden vandaag van Rakaia naar Greymouth. Rond een uur of elf stoppen we bij Lake Lyndon. Dit vinden we een mooi plekje voor een koffiestop. Omdat de zon heerlijk schijnt klappen we de stoeltjes (meegekregen van Cees en Corina) uit en doen er heerlijk een bakkie.

Als we later weer een kwartiertje onderweg zijn is er een scenic point. Terwijl ik al met de camera aan de slag ben hoor ik achter me: “Jook, ik heb de kleine camera aan het hek laten hangen bij de vorige stop….”. Nee hé!! Welliswaar de kleine camera, maar toch zonde. We besluiten terug te rijden, tenslotte zijn we nog redelijk dichtbij. En wonderwel hangt hij er nog gewoon. Wat een mazzel!!

De rit gaat daarna weer terug naar “Limestone Tors” om daar een stukje te wandelen.

We vervolgen de weg via Arthur’s Pass. Wat een prachtig bergachtig landschap met heel veel watervalletjes en diepe kloven. Helaas zitten de weergoden ons niet mee. Daardoor komt hier van wandelen niets terecht. Evengoed genieten we er volop van.

Eenmaal in Greymouth rijden we nog wat verder door naar Punakaiki. Hier willen we de Pancake Rocks bekijken. Deze rotsen bestaan uit allemaal platte dunne ringen kalksteen. Bij hoog water spuit het water tussen de smalle rotsen met een enorme kracht omhoog. Dit leverd een hoop herrie en een prachtig schouwspel op. Voor ons komt het hoge water precies op het verkeerde moment maar ondanks dat is het droog en zo ook schitterend. 

Tot slot lopen we de Truman Track, een korte wandeling naar het strand.