Wanaka II

Al na een meter of honderd vraag ik me af of het ´m gaat worden vandaag. We gaan proberen naar de top van Roys Peak te lopen. Een berg van 1.578 meter hoog, 6 km buiten Wanaka.  Het begint gelijk al met steile hellingen en dat blijft zo. Gelukkig ben ik niet de enige die het af en toe zwaar heeft. Naast me hoor ik overigens geen wanklank. Piet loopt stug door alsof hij nergens last van heeft. Naarmate we meer naar boven gaan wordt het warmer en warmer. De bovenbenen, schenen, kuiten, voeten, rug en billen krijgen het zwaarder en zwaarder terwijl het uitzicht steeds mooier wordt. Menig keer ga ik met mezelf in conclaaf: doorgaan of stoppen?

Als we redelijk bij het eindpunt op een plateau aankomen is daar het uitzicht schitterend. Het is er druk met, vooral jonge, mensen. Broodjes, drinken, fruitjes, augurken en yogurtjes, er komt van alles uit rugtassen en wordt daar onder het genot van al het mooi’s dat we zien naar binnen gewerkt. Er wordt gelachen en gekletst. ‘Waar komen jullie vandaan’ is zo’n beetje de meest gestelde vraag, horen we om ons heen. En de fotocamera’s maken overuren!! Dan is het weer tijd om verder te gaan. ‘Weet je zeker dat je verder wilt?’ vraagt Piet. Ik weet het eigenlijk helemaal niet maar hobbel toch achter hem aan. Ik wil niet van stoppen weten…tot ik na 50 meter klimmen naar boven kijk en zie dat het kruis waar we heen moeten nog akelig ver boven me te zien is. Ben ik gek… Als ik nog een beetje tot de levenden wil horen als ik beneden kom is het toch verstandiger om er hier een streep onder te zetten. Ik besluit terug te gaan naar het plateau en daar op Piet te wachten. Want hij wil wel graag door, de held!!

Ondertussen klets ik met wat mensen van allerlei verschillende nationaliteiten en ben ik hier en daar privé fotograaf. Eigenlijk vermaak ik me prima en kom ik weer een beetje bij. Na een uurtje komt Piet terug. Hij heeft de top wel gehaald. Super knap, zeker met dit hete weer (26/27 graden)!! Na een broodje en wat drinken lopen we samen alle kilometers weer naar beneden.

En eerlijk is eerlijk dat gaat een stuk makkelijker maar is ook best nog pittig.

Als we terug zijn in Wanaka nemen we een  lekker biertje en gaan we wat eten. Wanaka is trouwens een gezellig (redelijk groot) dorp. Het toerisme viert hier hoogtij. En er wordt heel wat af ge(water)sport….

Sorry voor de verschillende lettertype’s hier op het blog. Ik kan daar niets aan veranderen, het gaat steeds automatisch. We hebben al van alles geprobeerd maar hij blijft het doen. Geen idee waar het door komt…