Reizen

“Will miss Haasnoot, Johanna from flight QF924 re-check-in by gate 13/14” galmt het door de vertrekhal in Sydney. De schrik slaat me om het hart…shit dat ben ik! Alles ging tot nu toe perfect. De vorige twee vluchten waren een makkie en heel relaxed ga ik de laatste vlucht tegemoet. Piet is op tijd van boord gekomen en zal me in Cairns ophalen, wat kan er nog mis gaan…… Terwijl ik de herhalingsoproep hoor, en besef dat ik nog een kwartier heb voor boarden, ga ik op een holletje van gate 2 naar gate 13/14. Onderweg schieten er allerlei redenen voor deze oproep door m’n hoofd. Straks wordt ik ergens voor opgepakt…of zouden ze wat in mijn koffer gevonden hebben? Gatsie waarom is dit? Ik had toch niks bijzonders gedaan op de luchthaven, beetje rondgekeken, schoenen gepast en kauwgom gekocht. Aangekomen bij de bewuste gate staan er nog drie mensen voor me. Ik besluit m´n paspoort alvast te pakken dat scheelt weer tijd. Maar…hij zat niet in het tasje waar hij hoorde te zitten en ook niet in m´n broekzak. En ook de boarding pass zie ik nergens. Ik krijg terstond een driedubbele opvlieger. Wellicht is dit de reden van deze oproep! Gelukkig ben ik snel aan de beurt. Terwijl in uitleg dat ik m´n paspoort e.d. kwijt ben steekt de douanier m´n kleinnood al lachend in de lucht. “Woman en shop…it’s not good ma’am” lachte hij. Nou ik kon er nu ook wel om lachen, pfff wat een opluchting!! Achteraf weet ik weer dat ik ´m met schoenen passen naast me neergelegt heb en zonder schoenen (helaas hadden ze m’n maat niet meer) maar ook zonder paspoort en boarding pas ben weggelopen. Stom stom stom!! Of zou het gezegde : “waar je mee omgaat, daar wordt je mee besmet” toch meer waarheid hebben dan gedacht…….Dubbel zo blij was ik toen ik een kleine 3 uurtjes later Piet zag in Cairns.