Granada III

Zo mogen onze dagen altijd beginnen....

Na dit heerlijke ontbijt besluiten we de geskipte wandeling van gisteren alsnog te gaat lopen. Rond een uur of elf zijn we klaar om te starten. Het eerste uur gaat prima. Het uitzicht op de Sierra Nevada, met de nog besneeuwde bergtoppen, is prachtig!!

Maar dan...we lezen niet goed en raken het spoor bijster. We gaan bergafwaarts waar we eigenlijk nog hoog hadden moeten blijven.... Halverwege krijgen we de schrik van ons leven. Uit het niets stuiven er ineens twee grote blaffende honden op ons af. Geen baas of iets te bekennen en de beesten maar grommen en blaffen. Even zag ik mezelf in stukken gescheurd op een berghelling liggen....pfff ik deed het bijna in mijn broek van ellende. Ook Piet schrok, maar die ging gelijk behoorlijk tegen de honden tekeer waar ze van schrokken, wegrenden en vervolgens weer terug kwamen. Gelukkig lukte het nogmaals om ze weg te jagen en daarna hebben we ze niet meer gezien. Pas na een uur was ik pas een beetje bekomen van de schrik.
Na een tijdje zoeken hadden we de route weer te pakken en was het uitzicht over Granada en het Alhambra prachtig.

Later in de stad zijn we eerst op een terras iets gaan drinken om een beetje bij te komen. Daarna nog een ander deel van de stad bekeken. Leuke smalle straatjes en mooie pleintjes.

Granada...wij vinden het een super leuke stad!!