100 Mile House

Dat was even afkicken gisteren. Geen telefoonverbinding, dus ook geen mogelijkheid om te sms’en en een internetverbinding die het meer niet deed dan wel. Ons schattige huisje stond bovenop een berg én het slechte weer zullen daar samen wel de oorzaak van zijn geweest. Op zulke momenten besef je dat je toch redelijk “verslaafd” bent aan al die luxe. Maar vandaag kunnen we, of liever gezegd kan ik, mijn hart weer ophalen. Het regent nog steeds als we vanmorgen wegrijden op weg naar 100 Mile House. Het eerste stuk rijden we een beetje met “gevaar voor eigen leven”…. De bergweg naar beneden is behoorlijk onbegaanbaar.  Overal grote keien waarschijnlijk door “modderstromen” van die nacht en bomen die half over de weg hangen, klaar om om te vallen zeg maar. Piet zijn chauffeurskunsten pakken goed uit want de auto is nog heel en wij ook! Als we met de veerpont over de rivier zijn gebracht worden de wegen gelukkig beter. We rijden berg op, berg af, langs heuvels en valleien.

 

Langs boerderijen, houtverwerkingsbedrijven en enorme bossen met honderden meren. Ook hier is het weer prachtig. Ons onderkomen ligt iets buiten 100 Mile House wat vroeger eigenlijk door de toenmalige bonthandelaren  Bridge Creek House werd genoemd. In de middag wordt het wat droger en besluiten we eerst een aantal historische gebouwen te bekijken bij 108 Heritage Site waaronder een ranch, een postkantoor en een kerk uit het begin van de 20^ste eeuw. Er staat ook een “Log Barn”, dat is een schuur gemaakt van houten palen.  

Omdat het daarna echt droog wordt maken we nog een wandeling (met berenbel) door Centennial Park.